Miłość bliźniego przynagla chrześcijan, aby okazywali swoją jedność z umierającym bratem lub siostrą i z nim oraz za niego błagali o miłosierdzie Boże i o umocnienie nadziei w Chrystusie.


W tym rozdziale podano modlitwy, litanię, krótkie wezwania, psalmy i czytania słowa Bożego. Zmierzają one do tego, aby sam umierający, jeżeli jest jeszcze przytomny, przyjął wrodzony człowiekowi lęk przed śmiercią za przykładem Chrystusa cierpiącego i umierającego na krzyżu i aby go przezwyciężył nadzieją życia wiecznego i zmartwychwstania, dzięki mocy płynącej od Chrystusa, który umierając pokonał naszą śmierć.


Nawet, jeżeli umierający nie jest już przytomny, obecni będą czerpać pociechę z tych modlitw, które przypominają paschalne znaczenie śmierci chrześcijańskiej. Dobrze jest ukazać to paschalne znaczenie także widzialnym znakiem. Dlatego na czole chorego często należy czynić znak krzyża, którym został naznaczony pierwszy raz na chrzcie świętym.


Modlitwy i czytania można dowolnie wybierać z tych, które są podane niżej, i dodawać do nich inne, jeżeli to byłoby wskazane. Zawsze należy dostosować je do stanu duchowego i fizycznego umierającego oraz do okoliczności, miejsca i osób. Należy je odmawiać powoli, raczej głosem przyciszonym i przedzielać chwilami milczenia. Można też niektóre z krótkich wezwań niżej podanych odmówić z samym umierającym, w razie potrzeby powtarzając powoli dwa lub trzy razy tę samą modlitwę.